Może to zbyt dużo powiedziane...filozofia! ale coś w tym jest...Głównymi obiektami mojego zainteresowania są przedmioty codziennego użytku, z które można uratować od zniszczenie/zapomnienia, najchętniej sprzęt mechaniczno - elektryczny lub drewniany. Staram się w miarę możliwości zachować jak największą oryginalność przywracają stan pierwotny (przynajmniej zewnętrznie).
Z drugiej strony sam wykonuję drobne meble lub przedmioty. Bardzo ważne przy tym jest materiał i sposób ich wykonania. Głównie wykorzystuję do tego jak najwięcej elementów, części używanych/starych/niepotrzebnych np; deski z palet.
Przez to działam jak mi się wydaje ekologicznie i ratuje przedmioty od zniszczenie. Poza tym mam wrażenie, że wiele rzeczy odchodzi bezpowrotnie i za parę lat nasze dzieci nie będą wiedziały jak działał analogowy aparat fotograficzny lub ręczna tarka do warzyw. Wiele przedmiotów nie zawsze miało tak małe rozmiary, a przy ich używaniu trzeba było myśleć...Osobiście uważam, że dużo z tych staroci jest po prostu pięknych.
Ja się całkowicie z Tobą zgadzam, zdecydowanie wolę stare niż nowe, bo są piękne, często bardziej solidne mimo upływu lat i mają duszę...Mam szczególną słabość do zabytków techniki: aparatów fotograficznych, radia, maszyn do pisania itp. ale nie tylko. Powoli zagracam nimi mieszkanie. Ale to są piękne graty. Cieszę się, że znalazłam tego bloga, zyczę wielu czytelników- ja na pewno będę tu zagladać:)
OdpowiedzUsuńW pełni się z Toba zgadzam, zapraszam na perlyzlamusa.blog.pl
OdpowiedzUsuń